آیا سرقت ادبی جرم است؟ انواع سرقت ادبی و مجازات های مرتبط با آن.

سرقت ادبی چیست؟ علم از دیرباز با سرقت ادبی در جنگ بوده است. در ابتدایی‌ترین تعریف، سرقت ادبی به ارائه کار، ایده یا کلمات دیگران به عنوان کار خود بدون ذکر منبع اشاره دارد. دانشمندان این را یک تخلف جدی دانشگاهی می دانند که مغایر با اصول علمی است. سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد که در این مقاله به انواع و پیامدهای آن پرداخته شده است.
سرقت ادبی در مقالات علمی: انواع و اقسام سرقت علمی
برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی می توان از چندین راه استفاده کرد. تحقیقات علمی معمولاً با انواع سرقت ادبی زیر روبرو می شوند:
1. سرقت علمی مستقیم
در میان انواع سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم شامل کپی کردن سخنان دیگران و ارائه آنها به عنوان سخنان خود بدون ذکر منبع است. جدی ترین نوع سرقت ادبی می تواند عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و مجازات های قانونی داشته باشد.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، یا کپی کردن متن از یک نسخه خطی منتشر نشده، همگی می توانند سرقت علمی مستقیم باشند. محققان همچنین می توانند با استفاده از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع، مرتکب سرقت علمی مستقیم شوند. محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند.
2. سرقت ادبی از خود
اقدام خود سرقت ادبی استفاده از اثر قبلی شما بدون ذکر منبع یا کسب اجازه از نویسنده اصلی است. علیرغم این واقعیت که ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان می تواند منجر به رد شدن دستنوشته شما شود.
سرقت ادبی ممکن است به طرق مختلفی رخ دهد، از جمله ارسال نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه‌های خطی که بسیار شبیه به نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی هستند، یا ارسال نسخه‌هایی که از داده‌ها یا یافته‌های مشابه استفاده می‌کنند. خط قبلی در آن استفاده شده است. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است بدون ذکر منبع یا مجوز نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
محقق باید اطمینان حاصل کند که آثار منتشر شده قبلی آنها به درستی استناد شده و در صورت لزوم مجوز گرفته شده است. انتشارات جدید محققان نیز باید شامل تحقیقات و ایده های اصلی باشد.
3. ترجمه سرقت ادبی
در بازنویسی سرقت ادبی، شخصی از کارهای شخص دیگری استفاده می کند اما ساختار کلمات و جمله را کمی تغییر می دهد. علیرغم اینکه اثر ممکن است متفاوت به نظر برسد، باز هم سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی تایید نشده است.
چندین راه برای ارتکاب سرقت ادبی ترجمه وجود دارد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الهام، تغییر چند کلمه یا ساختار جمله بدون تغییر ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات استفاده شده توسط نویسنده اصلی.
اگر ایده یا کار دیگری را ارائه می کنید، مطمئن شوید که به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنید. همچنین مترجمان هنگام ترجمه باید از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنند.
4. سرقت ادبی موزاییک
در سرقت ادبی موزاییک، منابع مختلف با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. حتی اگر ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشد، سرقت ادبی محسوب می شود.
سرقت ادبی را می توان با استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب ایجاد کرد.
هر زمان که محققین اسناد جدیدی ایجاد می کنند، باید مطمئن شوند که همه منابع را به درستی اعتبار می دهند و از کلمات خودشان استفاده می کنند. هنگامی که چندین منبع را خلاصه می کنند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و ایده های اصلی به طور دقیق ارائه شده اند.
سرقت ادبی در مقالات علمی و پیامدهای آن
با کسانی که در مقالات علمی سرقت ادبی می کنند، می توان برخورد انضباطی کرد. به طور معمول، سرقت ادبی می تواند عواقب زیر را برای محقق به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
به احتمال زیاد، در صورت شناسایی سرقت علمی، یک مقاله علمی کاملاً رد خواهد شد. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند با چنین ضربه ای به حرفه آنها آسیب ببیند. رد یک نسخه خطی همچنین می تواند منجر به از دست رفتن بودجه و منابع شود و ادامه تحقیقات را برای محققان دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
در جامعه علمی، سرقت ادبی می تواند به شدت به اعتبار یک محقق آسیب برساند. محققان ممکن است در نتیجه اعتماد و احترام خود را از دست بدهند و همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای آنها دشوار کند. دورنمای شغلی محققین نیز می‌تواند تحت تأثیر اعتبار آسیب‌دیده قرار گیرد.
پیامدهای قانونی
محققانی که دست به سرقت ادبی می زنند، قوانین کپی رایت را نقض می کنند و اگر مجرم شناخته شوند، ممکن است با مجازات های کیفری و مدنی مواجه شوند. در مقابل، سرقت ادبی طبق قوانین کپی رایت جرم محسوب می شود زیرا حقوق نویسنده را نقض می کند. اقدام قانونی علیه محققی که سرقت ادبی می کند در برخی موارد امکان پذیر است.
ابطال گواهی
در صورت مشاهده سرقت علمی در کار محقق، مدرک تحصیلی محقق نیز قابل ابطال است. داشتن یک نتیجه شغلی بد می تواند برای یک محقق مخرب باشد. در صورت ابطال مدرک ممکن است شغل خود را از دست بدهید زیرا فرصت های آینده را کاهش می دهد.
مجازات سرقت ادبی در ایران

مشکل سرقت ادبی یک مشکل جهانی است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. اقدامات متعددی از سوی ایران در سال های اخیر برای جلوگیری از سرقت ادبی و حفظ یکپارچگی تحصیلی انجام شده است. ایران سرقت ادبی را به عنوان یک جرم جدی تلقی می کند و کسانی را که مجرم شناخته شوند با مجازات های شدید مجازات می کند.
اقدامات متعددی از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران به منظور پیشگیری و مقابله با سرقت علمی در تحقیقات دانشگاهی در حال انجام است. چندین دستورالعمل و مقررات توسط MSRT برای اطمینان از انجام اخلاقی و مناسب تحقیقات در مؤسسات و آزمایشگاه‌های دانشگاهی ایجاد شده است.
سرقت ادبی در ایران یک جرم دانشگاهی تلقی می شود و می تواند مجازات شدیدی را برای محققین در پی داشته باشد. بسته به میزان سرقت ادبی، مجازات شدید خواهد بود. سرقت ادبی در ایران بیشتر مجازات می شود:
ابطال گواهی
در ایران ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات‌های سرقت ادبی است. ابطال مدرک یک محقق می تواند پیامدهای قابل توجهی برای فرصت های شغلی و آینده آنها داشته باشد در صورتی که آنها به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
کسانی که متهم به سرقت ادبی هستند ممکن است از انجام تحقیقات منع شوند. در این شرایط، ممکن است توانایی آنها برای دسترسی به منابع و بودجه محدود شود.
ممنوعیت انتشار
در برخی موارد، اگر محققین به سرقت ادبی متهم شوند، ممکن است با ممنوعیت انتشار مواجه شوند. بنابراین تا مدتی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. شغل و شهرت دانشمندان می تواند تحت تأثیر نامطلوبی قرار گیرد.
penalty
علاوه بر این، محققان دریافتند که در سرقت ادبی مجرم هستند، ممکن است مجبور به پرداخت جریمه شوند. بر اساس میزان سرقت ادبی جریمه می شود.
پیامدهای قانونی
محققان را می توان به دلیل سرقت ادبی جریمه و زندانی کرد، که خلاف قوانین کپی رایت است.سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.
همچنین تعدادی از اقدامات ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. NREC تضمین می کند که شیوه های تحقیقاتی اخلاقی هستند و یکپارچگی در سراسر MSRT حفظ می شود. به عنوان بخشی از تعهد NREC به یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی تدوین شد و پژوهشگران با پشتیبانی و آموزش ارائه شدند.
علاوه بر NREC، موسسات دانشگاهی در ایران نیز کمیته‌های اخلاقی خود را برای حفاظت از اخلاق پژوهشی ایجاد کرده‌اند. کمیته های اخلاق تحقیق اطمینان حاصل می کنند که تمام تحقیقات در مؤسسات خود از دستورالعمل های اخلاقی پیروی می کنند و از محققان حمایت می کنند.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
یک ابزار آنلاین تشخیص سرقت ادبی به نام Turnitin محتویات یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده و منتشر نشده مقایسه می کند. هنگامی که شباهت‌های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده مشخص شود، گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می‌شود. در مقالات دانشگاهی، Turnitin اغلب توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
Plagiarism Checker X یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را شناسایی می کند. با استفاده از این ابزار، می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت‌های بین نسخه‌های دست‌نویس و آثار منتشر شده شما را برجسته می‌کند. Plagiarism Checker X معمولاً توسط دانشمندان و ناشران برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
گرامر
این نرم افزار املا، گرامر و سرقت ادبی را در نوشتار بررسی می کند. با استفاده از این ابزار می توانید نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه کنید و شباهت های بین آنها را مشاهده کنید. در مقالات دانشگاهی، دانشجویان و محققان از Grammarly برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
ابزار تشخیص سرقت ادبی Copyscape از پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده برای مقایسه یک نسخه خطی با آنها استفاده می کند. به عنوان بخشی از ابزار، محتوای تکراری در اینترنت بررسی می‌شود و گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود. به طور معمول، مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی با Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت بررسی می شوند.
iThenticate
Thenticate با مقایسه آنها با پایگاه داده های آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می‌کند. محققان و ناشران از iThenticate برای بررسی نسخه های خطی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
با DupliChecker، یک نسخه خطی با پایگاه داده مقالات منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. با استفاده از این نرم افزار، می توانید گزارش سرقت ادبی تهیه کنید که شباهت های موجود بین نسخه خطی و آثار منتشر شده ای که بررسی کرده اید را برجسته می کند. استفاده از DupliChecker برای محققان و دانشجویان برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی بسیار رایج است.
ابزارهایی که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود، بسیار زیاد است، اما برخی از آنها برجسته هستند.
بازرسی دستی
در مجلات علمی، بازرسی دستی توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. با استفاده از پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای شناسایی سرقت ادبی در دست نوشته ها آموزش می بینند. از طریق بررسی دقیق دست‌نوشته، داوران می‌توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برنامه نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی ابزار دیگری است که توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود. ابزار نرم افزار با مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده و سایر منابع، هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. این نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه های خطی و آثار منتشر شده را نشان می دهد.
Turnitin، iThenticate و Copyscape برخی از رایج ترین ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی هستند که توسط داوران مجلات دانشگاهی مورد استفاده قرار می گیرند.
بررسی مرجع
برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران مجلات علمی از بررسی مرجع استفاده می کنند. مقایسه ای بین مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران وجود دارد. استنادها باید به درستی ذکر شوند و هیچ منبعی نباید حذف شود.
علاوه بر این، بازبینان تأیید می‌کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی دقیقاً ذکر شده‌اند و محتوای ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. این امکان وجود دارد که داوران در صورت وجود هرگونه مغایرت، سرقت ادبی را بیشتر بررسی کنند.
مقالات علمی و پیشگیری از سرقت ادبی

برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان باید از دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌های خاص پیروی کنند. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
استناد صحیح به مقالات علمی است که از سرقت ادبی جلوگیری می کند. مهم است که هنگام استفاده از اثر شخص دیگری به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. این مقاله شامل استنادهای درون متنی و فهرست مرجع است. نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در استناد داخل متن ظاهر شود. به ترتیب حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده، فهرست منابع باید شامل تمام منابع استفاده شده در مقاله باشد.
چندین سبک مختلف استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، از جمله APA، MLA، و شیکاگو. حتماً خود را با سبک استناد مورد نیاز رشته خود آشنا کرده و از نزدیک آن را دنبال کنید.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
چک‌کننده‌های سرقت ادبی وجود دارند که می‌توانند نسخه‌های خطی را برای سرقت ادبی بررسی کنند. چک‌کننده‌های سرقت علمی آنلاین می‌توانند به محققان کمک کنند تا کارهای خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده برای مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده به منظور شناسایی شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده در پایگاه استفاده می شود. محققان می‌توانند قبل از ارسال دست‌نوشته‌های خود، از چک‌کننده‌های سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی به معنای بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به زبان خودتان است. مراقبت از تغییر نکردن قصد نویسنده اصلی هنگام بازنویسی ضروری است. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که عبارت است از استفاده از کلمات یا ساختار جملات شخص دیگری اما تغییر جزئی آنها.
ترجمه باید به زبان خود محقق و با ساختار جمله خود انجام شود. علاوه بر ارجاع صحیح به اثر نویسنده اصلی، استنادهای درون متنی و فهرست مرجع نیز باید گنجانده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسندگان اصلی برای آثارشان توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. برای جلوگیری از سرقت ادبی، درک قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر شده است، مهم است. رعایت قوانین و مقررات کپی رایت برای محققان بسیار مهم است تا از هرگونه نقض سهوی اجتناب کنند. محقق ممکن است برای استفاده از آثار یا فرم های خاص در برخی موارد به اجازه نیاز داشته باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
در مقالات علمی، با استفاده از کلمات خود می توان از سرقت ادبی جلوگیری کرد. هر زمان که محققان کار یا ایده های دیگران را ارائه می دهند، باید آنها را بازنویسی کنند. هنگامی که از نقل قول مستقیم استفاده می شود، همیشه باید منبع اصلی ذکر شود. در صورت خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی باید سوابق دقیق منابع را برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ کنند. ثبت تمامی مراجع، تاریخ انتشار، عنوان و اطلاعات نویسنده ضروری است. با استفاده از این اطلاعات، یک لیست مرجع دقیق در انتهای مقاله ایجاد کنید. به منظور جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اعتبار مناسب همه منابع، محققین باید سوابق دقیقی داشته باشند.
کار خود را مرور کنید
قبل از ارسال مقاله، اطمینان حاصل کنید که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند و سرقت ادبی وجود ندارد. علاوه بر این، نسخه خطی باید برای اشتباهات دستوری و املایی تصحیح شود. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از اینکه اثر منفی بر نسخه خطی داشته باشد شناسایی و تصحیح کنند.
Result

سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است که ممکن است منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال تحصیلی شود. سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان و همچنین پیامدها و بهترین راه های جلوگیری از آن درک شود.
استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق، و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال، همه راه هایی برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند.

داوران مجلات علمی علاوه بر تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی، نقش مهمی در شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی دارند. بازبینان یک دست نوشته از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع برای تشخیص سرقت ادبی آن استفاده می کنند.
به عنوان یک قاعده کلی، این مسئولیت محققین است که اطمینان حاصل کنند که کار آنها با بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی مطابقت دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها، تحقیقات علمی را پیش ببرند و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.

نمایش پیوند

دیدگاهتان را بنویسید